Co to jest indygo?
Indygo jest jednym z ciekawszych i najważniejszych barwników naturalnych. Indygo (z łac. i grec. indicum indikon) oznacza "niebieski barwnik z Indii". Nazwa ta odzwierciedla główne centrum handlowe dostarczające indygo całej cywilizacji grecko-rzymskiej.
Krzew o farbujących właściwościach Indigofera tinctoria występuje w subtropikalnych regionach. Inne rośliny zawierające indygo jak Isatis tinctoria rosną na wyższych szerokościach geograficznych i mają niższą zawartość barwnika. Takie rośliny były przez tysiące lat i są nadal wykorzystywane do farbowania i barwienia. Ostatnie ożywienie w technologii tradycyjnej i ekologicznej wpłynęło na wykorzystanie naturalnego indygo w dziedzinie sztuki i rzemiosła.Indygo jest kolorem medytacji, natomiast przyciemnione indygo staje się kolorem snów. W wielu kulturach symbolika koloru niebieskiego jest przypisywana głównie niebu. Niebieski często pojawia się w przyrodzie jako barwa wielkich zbiorników wodnych, lodu i nieba. Jest to zimny kolor o naturalnych ezoterycznych właściwościach. Kolor niebieski jest często używany w zestawieniu kolorem czerwonym lub żółtym, które w przeciwieństwie mają bardziej przyziemny charakter. Henna, która barwi na czerwono jest nazywana siostrą indygo. Prawdopodobnie ludy europejskie i arabskie powszechnie stosowały indygo do barwienia skóry na wojnę, ze względów religijnych oraz podczas społecznych rytuałów. Osoby pragnące zbliżyć się do królestwa bogów zawsze starały się ubierać na niebiesko. Obecnie kolor niebieski można zobaczyć niemal wszędzie na całym świecie, choćby dlatego, że indygo jest głównym barwnikiem dżinsów.
Niezależnie od pochodzenia, każde indygo ma taką samą strukturę chemiczną. W dzisiejszych czasach większość barwników indygo jest produkowanych syntetycznie pomimo naturalnego występowania wielu gatunków tych roślin. Większość naturalnego indygo jest otrzymywane z roślin z rodzaju Indigofera. Takie rośliny występują w tropikach i zawierają więcej barwnika niż inne gatunki. Indigofera podzielona jest na wiele rodzajów w tym ponad 350 gatunków, które głównie rosną w krajach tropikalnych i subtropikalnych i co ciekawe nie wszystkie zawierają w sobie indygo. Podstawowym gatunkiem handlowym indygo jest Indigofera tinctoria występująca w Indiach i Azji. Natomiast w Ameryce Południowej i Środkowej najważniejszymi barwnikami są dwa gatunki: Indigofera suffructicosa i Indigofera arrecta. W klimacie umiarkowanym indygo można uzyskać z urzetu barwierskiego (Isatis tinctoria), a w Chinach, Japonii i Korei z Polygonum tinctorum. Rośliny z tych rejonów są uważane za gorsze barwniki, ponieważ zawierają mniej indygo niż gatunki tropikalne. Współczesne analizy pokazują, że to założenie może być błędne i wynikać z nieskutecznego przetwarzania i słabego zrozumienia charakterystyki barwnika. Hodowla farbujących roślin przeżywa obecnie renesans. Społeczność krajów zachodnich poszukuje obecnie tego co trwałe i ekologiczne, a takim jest właśnie indygo.
